DANCE’İN SARMAL MODELİ
• Daha güncel bir modeldir önceki modellere göre.
• Düz çizgisel-dairesel iletişim modellerine ilişkin bir tartışmada Dance, çoğu kişinin günümüzde iletişim sürecini tanımlamada dairesel yaklaşımı daha uygun gördüğünü söyler. Fakat dairesel yaklaşımın da çıkmazları vardır.
• «Dairesel yaklaşım, iletişimin başladığı noktaya tam bir daire oluşturarark geri döneceğini ileri sürer. Dairesel benzerliğin bu kısmı son derece yanlıştır.»
• Sarmal, dairenin yetersiz kaldığı bazı durumları açıklamayı sağlar. İletişim sürecinin ileriye yönelik hareket ettiğini, o anda iletilenin daha sonraki iletişimin yapısını, içeriğini etkileyeceğine dikkat çeker.
• Düz çizgisel-dairesel iletişim modellerine ilişkin bir tartışmada Dance, çoğu kişinin günümüzde iletişim sürecini tanımlamada dairesel yaklaşımı daha uygun gördüğünü söyler. Fakat dairesel yaklaşımın da çıkmazları vardır.
• «Dairesel yaklaşım, iletişimin başladığı noktaya tam bir daire oluşturarark geri döneceğini ileri sürer. Dairesel benzerliğin bu kısmı son derece yanlıştır.»
• Sarmal, dairenin yetersiz kaldığı bazı durumları açıklamayı sağlar. İletişim sürecinin ileriye yönelik hareket ettiğini, o anda iletilenin daha sonraki iletişimin yapısını, içeriğini etkileyeceğine dikkat çeker.
• Önceki modellerin çoğu «dondurulmuş» bir görüntüdedir. Ancak Dance, iletişimin dinamik
doğasının altını çizer.
•
İletişim süreci, tüm toplumsal süreçler gibi devamlı değişime uğrayan
öğeler, ilişkiler ve çevreleri içerir. Sarmal, sürecin farklı yönlerinin
nasıl zaman içinde değiştiğini açıklar.
• Örneğin bir konuşmada söz konusu aktör ya da taraflar için bilişsel alan sürekli genişler. Aktörler
tartışılan konu hakkında diğer tarafın bakış açısı, bilgisi vs. hakkında devamlı daha çok enformasyon
edinirler.
•
Sarmal farklı bireyler için farklı durumlarda farklı biçimlere girer.
Kimileri için sarmal çok fazla açılır; çünkü konu hakkında daha önceden
edinilmiş bilgiye sahiptirler, oysaki temel bilgisi az olanlar için
sarmal daha az genişler. Model, enformasyon gediklerini ve bilginin daha
çok bilgi yaratacağı tezini göstermek üzere kullanılabilir. Ayrıca
model, aynı konuda bir dizi konferans veren bir konuşmacının her
konferans sonrasında izleyicisinin daha iyi enforme edildiğini farz edip
konuşmasını daha önceki
bilgiyi varsayarak ayarlaması gibi bir iletişim durumunu da açıklayabilir.
•
Dance’in modeli doğaldır ki ayrıntılı analiz için uygun bir araç
değildir. Modelin önemi iletişimin (aksi takdirde kolayca unutulabilen)
dinamik doğasını bize hatırlatmasında yatar.
•
Modeldeki «iletişimde bulunulan kişi» kavramının diğer birçok modele
göre daha olumlu olduğu söylenebilir. Bu modelden edinilen izlenim,
insanın iletişimde bulunurken faal, yaratıcı, enformasyon depo edebilir
olmasıdır. Oysaki diğer birçok model bireyi pasif bir varlık olarak
gösterir.
0 yorum:
Yorum Gönder